Funkcjonalizm zadecydował o architekturze małych form ? podmiejskich will i domków jednorodzinnych, otoczonych ogródkami. Na ogół nie odznaczają się one większą różnorodnością form. Bardziej modernistyczne i nowatorskie w formie są z reguły własnością architektów, plastyków, ludzi bardzo dobrze sytuowanych. Przeważają domki z czerwonej lub żółtej cegły, czasem drewniane lub z częścią drewnianą, o dwuspadowych dachówkowych dachach z mansardowymi pokoikami na poddaszu. Mistrzowsko wykorzystana jest zieleń w małych przydomowych ogródkach, w postaci kęp ozdobnych drzew, krzewów i kwiatów wyrastających z idealnie strzyżonych trawników. Obecnie te peryferyjne, szeroko rozlane dzielnice will i małych domków jednorodzinnych w ogródkach, ujętych w regularną kratę ulic i uliczek są, obok zwartej zabudowy śródmieści, dominującym elementem krajobrazu miast duńskich, zajmującym największe w nich przestrzenie. Są wyrazem dążeń większości rodzin duńskich, dla których głównym celem życia jest osiągnięcie własnego, jednorodzinnego domu, pieczołowicie wypielęgnowanego w ozdobnym ogródku. Charakterystycznym rysem tych domów, bardzo funkcjonalnych i o różnym standardzie wykończenia, często mocno przeszklonych, są stojące przed nimi białe maszty z powiewającymi flagami narodowymi.
