Zwolennicy reform
admin
Argumenty zwolenników reform politycznych w koloniach w rodzaju Roberta Baldwina czy Josepha Howe’a oddziałały na zmianę stosunku opinii brytyjskiej do kolonii. Reformiści podkreślali znaczenie kolonii jako terenów osadniczych dla nadwyżek przeludnionych miast angielskich. Przyznanie przywilejów politycznych koloniom brytyjskim miało, ich zdaniem, przyczynić się do rozwoju całego Imperium Brytyjskiego i ściślejszego związku kolonii z macierzą. Podnoszono, że pozbawianie brytyjskich poddanych w koloniach pełnych praw politycznych mogło grozić ich odpadnięciem od Anglii. W atmosferze tego rodzaju rozważań i dyskusji wypadła właśnie w 1838 r. misja świeżo mianowanego gubernatora generalnego Brytyjskiej Ameryki Północnej, popularnego wśród zwolenników reform, znanego liberała, lorda Durhama. Wybór jego na to stanowisko ze wszech miar okazał się słuszny. Wprawdzie już po 5 miesiącach urzędowania zrezygnował on ze stanowiska w Kanadzie i powrócił do Anglii, okres ten wystarczył mu na opracowanie słynnego Raportu lorda Durhama z 1839 r., stanowiącego jeden z fundamentów przyszłej Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.
